Ο όρος «διάμεσες πνευμονοπάθειες» καλύπτει μια ομάδα περίπου 300 νοσημάτων, που έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό τη δημιουργία ουλώδους ιστού – ίνωσης  στον πνεύμονα. Χωρίζονται σε 2 κύριες κατηγορίες:

​

Διάμεσες πνευμονοπάθειες γνωστής αιτιολογίας  όπως

1. Πνευμονοκονιάσεις (αμιάντωση, πυριτίαση, κ.ά.)

2. Εξωγενής αλλεργική κυψελίτιδα (πνευμονίτιδα εξ’ υπερευαισθησίας)

3. Ιατρογενής ( φάρμακα, ακτινοβολία)

4. Σχετιζόμενες με νοσήματα του συνδετικού ιστού (π.χ. ρευματοειδής αρθρίτιδα, σκληρόδερμα)

5. Μεταλοιμώδεις

​

Διάμεσες πνευμονοπάθειες άγνωστης αιτιολογίας , όπως η Σαρκοείδωση , η Ιδιοπαθής Πνευμονική Ίνωση (IPF), κρυπτογενής οργανοποιός πνευμονία, κ.ά.

​

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Κυρίως ο ασθενής αναφέρει

1. Δύσπνοια

2. Βήχα

 

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

1. Ακτινογραφία - Αξονική τομογραφία θώρακα

2. Λειτουργικός έλεγχος αναπνοής

3. Βρογχοσκόπηση

4. Βιοψία πνεύμονα

 

ΘΕΡΑΠΕΙΑ

Για τις διάμεσες πνευμονοπάθειες που σχετίζονται με γνωστή αιτία χρειάζεται πρόληψη και αποφυγή έκθεσης στον παράγοντα κινδύνου. Στις άλλες περιπτώσεις χορηγούνται αντιφλεγμονώδη  και αντιινωτικά φάρμακα.

​

​